U n t i n ’ a n d à

Quantu tempu passatu à vulè rifà mondu
Quantu tempu passatu à circà la una via
Di ghjorni spenserati ch ’o ti rigaleria
Ghjorni di vita quenta in lu nostru circondu


Un la sapesti tandu ch ’ella si tesse in dui
A tela di l ’amore a furtuna di casa
Passata a timpesta si schjarisce a strada
A feremu oramai inseme si tù voli


Inseme si tù voli i ghjorni d ’incertezza
S ’ellu ciancia u core s ’ella frighje a pena
E diceremu pianu di voce ch ’asserena
E parulle chì sanu discità a carezza

Inseme si tù voli cum ’è la ti piacia
Torna da seriu à risa intricceremu u ghjocu
E ’ l ’amore di tandu rinatu in lu so focu
Ferà ride dinù a vita chì ridia

Un ti n ’andà ùn ti n ’andà
L ’alba si pesa nova è ci chjama à campà
Un ti n ’andà ùn ti n ’andà
Chì u nostru l ’amore
Hà l ’amore à inventà
Chì u nostru l ’amore
Hà u mondu à rifà